TC’nin kuruluşuna dair “Darbeler Cumhuriyeti” başlıklı şiirimi, Kemalist zulüm sisteminin 100. yılında 29 Ekim “Cumhuriyet” masalı münasebetiyle ve bütün Kemalist laik dayatmaların hâlâ aynı içerikle devam ettirildiği gerçeğini de dikkate alıp güncelleyerek yayınlıyorum. Mehmet Pamak.

Savaş sonu ülkede, örgütlü tek yapıydı ordu

Bu yüzden yeni devlete, ordu damgasını vurdu

Pozitivist İttihadçı askerler, devleti kurdu

Saltanat sürdü, tahta Batıcı paşalar oturdu

Yeni sultan bürokratlar, laik, “modern” ve “çağdaş”tılar

Emperyalistlerle, aynı yozlaşmış kültürü paylaştılar

Halkı gerici sayıp, “başöğretmenlik” tasladılar

Sistemi seküler kültüre, Batı’ya yasladılar

“İttihat”çı Batıcılar, hep zalim Batı’yı taklit ettiler

İthal seküler kültürü, yerli halka dayatıp zulmettiler

Kemalistler, yerli halkın dinine, kültürüne düşman oldu

Bu kaosta, idareyi onlara kaptıran çok pişman oldu

Savaşla kovulan Batı’nın, sapkın kültürüne mahkûm edildi halk

“Ulus”a rağmen, kültürel işgale yol açan sözde “ulusçu”ya bak

Laiklik, ulusçuluk ve İslam düşmanlığı alındı Batı’dan

Sekülerleşmek, yerli halka zorbalıkla dayatıldı çatıdan

İslam ve ümmetçilik dışlandı, “ulusçu” bir din dayatıldı

“Kemalizm dini” ve seküler kutsallara, aptalca tapıldı

Bu statüko için karşıydılar, her Hak ve özgürlüğe

İdeolojik dogmatizm, sebep oldu bu bağnaz körlüğe

“Biz bu cumhuriyeti, kanla, irfanla kurduk” denildi

Kan ve zulüm evet, ama “irfan” sürekli reddedildi

İrfanı, Hak bilgiyi, hor görmüştü laik “Cumhuriyet”

Tuğyan ederek yok edildi, hak, adalet ve hürriyet

Rejime,“cumhuriyet” dedikleri, ilk günden beri

Neden o sistem hiç girmedi, hudutlardan içeri?

Gören varsa eğer, bize de göstersin “Cumhuriyeti”

Yaşanan, halka tahakküm ve oligarşinin vesayeti

Egemenlik, “kayıtsız şartsız” zalim oligarşinin

Rant ve iktidar ilişkileri, çirkin boyutta “derin”

Evet, egemenlik patronun ve silahlı bürokratın

İktidar ve rant tekelindeydi, zâlim aristokratın

Hiç hâkim olmadı ülkede, halkın “hür iradesi”

Sivillerin ensesindedir, derin devletin nefesi

“Derin” güç, tek sahibi ve efendisiydi bu ülkenin

Ona ters düşen, zulmüne maruzdu zalim düzenin

İslam ve Kürtlüğü, oturttular iç düşmanlar safına

Gerçek bölücüler başladı, tüm ülkede cadı avına

İşte bu paranoya ile, yüz yıldır halkla savaştılar

Hak ve hukuk tanımadılar, haddi ve hududu aştılar

Halk kimi seçerse seçsin, hep oligarşi iktidardı

Olumlu her gelişmeye engeldi ve bütün toplum bîzardı

Şeklen iktidar olanlar da, asla muktedir olamazdı

“Derin” güçler egemendi, “Kırmızı Kitab”ı onlar yazdı

Ülkede bir “Cumhuriyet” varsa, sadece lugatlarda

Despotluk egemendi her yerde, mutsuzluk suratlarda

Sözde “sivil” kuruluşlar bile, tam anlamda militaristti

Her biri laiklik adına, adeta azgın bir teröristti

Siyaset kapı açarsa, bazı özgürlüklere eğer

Statüko için, durumdan vazife çıkarır asker

Darbecilerin eğitim yeri, hep Amerika’ydı

Bu despotlar, Amerika adına bir harikaydı

Darbelerin arkasındaydı, ABD ile Batı paktı

Hep havuç ve sopa ile terbiye ettiler, yerli halkı

Darbe, sıkıyönetim ve olağanüstü haller

Yüz yılın, yarıdan da fazlasını işgal eder

Darbelerle fakir halkı ezdiler, hem de rezilce

Zaten kısıtlı olan haklar, tırpanlandı sefilce

Tüm darbeler söz verirler, tam bağlılık göstermeye

Küresel sömürüye ve işbirlikçi sermayeye

Karar alırlar, emekçinin ve halkın aleyhine

Şeytan üçgenindeki, büyük patronların lehine

Sermayeci oligarşiye, teslim olunca devlet

Tabi halk soyuldu, belli ellerde toplandı servet

İslam, haksız servet birikimine karşıydı elbet

Bu yüzden, “irtica” yaygarasıyla saldırır devlet

Fakir halkın örgütleri, hep kapatıldı hiddetle

Asker -sermaye örgütleri, çalıştılar şehvetle

İnsan onuru tutuklandı, sürekli örselendi

Egemenler özgür yaşadı, mazlum kitle fişlendi

Darbe, sıkıyönetim derken, yaygınlaştı sefalet

Hürriyet ise tam yok oldu, katmerlendi esaret

Cumhuriyet döneminde “…halka rağmen”, başat bir slogandı

“Halk için” dense de “halk düşman”, “halkçılık” ise büyük yalandı

“İstiklâl” mahkemesinde katlettiler, Müslüman halkın âlimlerini

İşte bu kaosta putlaştırıp ilahlaştırdılar, kendi laik zâlimlerini

Ondan sonra da halk ve inancıyla, sürekli savaştılar

Emperyalistin şirk hukukunu, Müslüman’a dayattılar

Adını Cumhuriyet koydular, hep “cumhur” çekti cefasını

Halklar çok zulüm gördü, Batıcı azınlık sürdü sefasını

Bu ülke, İslam’ın ve Müslümanındı, Batıcı Kemalistler gasp ettiler

İslam’ı ve ümmetçiliği düşman sayıp, laik Türkçülükle zulmettiler

Son yirmi bir yılda halk, Kemalist-laik dayatmadan kurtulurum sandı

Dindarım deyip “Allah’la aldatanın”, hak-bâtıl sentezi sözlerine kandı

Ancak aynı zulüm, bu sefer daha rafine yöntemlerle sürdürüldü

Hak maskeli bâtılın aldatıcı etkisiyle, dindar halklar dönüştürüldü

Bu destekle, laik Kemalist Cumhuriyet kendisini güvenceye aldı

Muhafazakâr destekli bu yenilenme, laik kemalizmi sürekli kıldı

Yenilenen sistemde, hâlâ laik-Kemalist yasalarla hükmedilmekte

Laik-Türkçü-Atatürkçü öğütüm, ikinci Atatürk’le sürdürülmekte

İkinci Atatürk, yüzüncü yıl Marşı’nda bağlılık sundu, Gazi dediği birinciye

Türkçü renk verildi devlete, farklı hep hor görülüp dönüştürüldü zenciye

Yüz yıl sürdü, bu resmi ideolojik dayatma ve süreklilik arz etti zulüm

“Tanrının Türkü kahraman yarattığı”na dair hurafe de bir başka bölüm

İkinci Atatürk, ifsadını İslâm’ı araçsallaştırmak suretiyle yaptı

Tevhidî kesimin çoğunluğu, aktif destekçisi olup istikametten saptı

Suret-i haktan görünenin yaptığı, “İslam’ı laiklikle uzlaştırma” tahrifâtı

“Din bireyseldir” iftirasıyla bâtıla uydurma çabası, en büyük tahribâtı

Böylece ikinci Atatürk’ün ifsadı, daha etkili oldu Müslüman üzerinde

Destekleyen de vebale ortak oldu, yozlaştıran seküler dönüşüm sürecinde

Laik Kemalist Cumhuriyetin kuruluşu, Müslümanlar için hüzün günüdür

İslam’ı düşman sayıp yok etmenin, âlimleri katletmenin yıl dönümüdür

Zalim seküler Cumhuriyetin yüzüncü yılı, asla mutlu etmez Müslüman’ı

Eğer varsa, Allah’a teslim olmuş bir İslâmî kimliği ve tevhîdî imanı