İLKAV'da Ramazan bayram namazı yoğun bir katılımla kılındı.

Namaz öncesinde vaazı Yalçın İçyer hocamız verdi. Ardından İlkav'ın öncülük ettiği yardım kampanyasında Gazze'ye iletilen yardımlar hakkında bilgi verildi ve Gazze İslam cemiyetinin teşekkür yazısı okundu.

Bayram namazını ve hutbesini ise Emrullah Ayan hocamız verdi. Aşağıda vaaz ve hutbe konuşmalarının metinlerini aşağıda bulabilirsiniz.

Bayram namazı münasebetiyle İLKAV'a gelen müslümanlar namaz sonrası bayramlaştı. Ardınan ise çok sayıda çocuğa oyuncak dağıtıldı. 

Yalçın İçyer hocamızın konuşma metni aşağıdadır:

Kurtuluş Allah’ın muhlis kulları olmaktadır.

Mallarınız ve çocuklarınız sizlere Allah’a azıcık da olsa yaklaştırmaz. Ancak iman edip salih amel işleyenler hariç. İşte onlar, mükafatları kat kat verilecek ve onlar cennet köşklerinde olacaklar. (34/37)

Ama unutma ki, kullarım üzerinde senin etkin bir gücün olmayacaktır; zira senin Rabbin, koruyucu otorite olarak haydi haydi yeterlidir. (17/65)

İtikaf bize velimiz olan Allah’a yakınlaşmamızı öğretiyor

Sahibimiz, Rabbimiz Allah’a hamd yakışır. Salat ve selam onun sevgili kulları Resullere ve dostlarına olsun. Rabbim onların yolunda olanlardan razı olsun, bizi onlardan etsin.

Sevgili kardeşler! Sizleri ve tüm Müslümanları Allah’ın selamı ile selamlıyorum. Rabbim sizlerin ve direnen mazlumların yardımcısı olsun.

Kardeşler, bir haftadan beri itikaftayız. Uzun uzun düşündüm, sizlerle bu günlerde neyi öğrendiğimi paylaşayım. Kur’an okurken, kitap okurken, namaz kılarken ve kardeşlerle sohbet ederken bende netleşen bir şey oldu. Olgunlaşmak. Allah’a yaklaşmak. Direniş gücü kazanmak. Kavga enerjisi edinmek. Güzel bir insan olmak. Ve bunları hepsini içine alan; Allah’ın tertemiz kulları olmak. İşte bizi fert fert aile aile ve ümmet olarak kurtuluşa götüren kesin hatlar. Bunun önündeki engel sahip olduğumuz dünya. İçinde yaşadığımız modern cahiliye. Ondan sıyrıldıkça, güzel vasıflara ulaşacağız. Bu nasıl olur? Şimdi size örnekler vereyim.

Dünya ile alakamız arttıkça rabbimiz ile alakamız azalır.

İnsan alak’tan yaratılmış. Bunun iki anlamı vardır. Yaradılış devresi, ki bu biyolojik anlamdır. İkincisi, geçici dünyayı hedef edinmek ve onunla bağlar oluşturmak. Bu ad alakanın manevi anlamıdır. Dünya ile bağlarımızı arttırdıkça, daha doğrusu dünyaya ait şeyleri kendimiz ile Rabbimiz arasına koydukça, Allah’ın kulları olma şansımızı yitiririz. Hutbemin başına yazdığım birinci ayet bunu anlatıyor. “… mallarınız ve çocuklarınız sizi birazcık dahi olsa bize yaklaştırmaz…” Peki ticaret yapmayalım mı? Para kazanmayalım mı? Çocuk yapmayalım mı? Şüphesiz çalışalım ve çocuk yapalım. Peki ayet ne demek istiyor? Ayetin ikinci kısmı cevap veriyor. “…Ancak iman eden ve salih amel işleyenler hariç…” O halde bu sahip olduklarımız bizi Rabbimizle güzel bir münasebet kurdurmalı. Rabbimizle aramıza engel olmamalı. Allah bu iki varlığa değer veren Mekkeli müşriklere canlı bir örnek veriyor. “Yazıklar olsun Ebu Leheb’e, onun malı ve sahip oldukları ona fayda vermedi. Ve onu ateşten kurtarmadı.”(111/1-2). İşte genelde Ramazan ve özelde itikaf bizlere bunu anlatıyor. Varlığınız sizi Allah’a yaklaştırsın, Allah’la aranızda alaka kursun. Sizin salih ameliniz olsun. Onlarla kazanın. Onlarla Allah’a kul olun. Onlarla olgunlaşın. Sizi adım adım Rabbinize yaklaştırsın. Sizi terbiye etsin. Sizi oyalamasın. “Şüphesiz sahip olduklarınızla övünmek sizi Rabbinize yakınlaşmaktan oyaladı. Ve ölüm geldi kapınızı çaldı…”(102/1-2)

Başarılı olmanın yolu muhlis kulluktur

Allah’ın kulu olmayan kimse yoktur. Herkes Allah’ın kullarıdır. Doğru, peki; Allah “benim kullarım” ifadesi ile neyi kast ediyor? İsterseniz bunun cevabını Kur’an’dan dinleyelim.

1-      Şeytani güçlerin söz geçiremeyeceği kişilerdir, Allah kulları olmak

2-      Firavuni gücün karşısında Musa olmaktır, Allah’ın kulu olmak. (40/44,43/68)

3-      Allah’ın kulu olmak namazı ikame etmek ve sevdiklerinden infak etmektir. (14/31)

4-      Allah’ın kulu olmak, sorumluluğa geçince Süleyman ev Davud olmaktır. (27/15, 27/40)

5-      Allah’ın kulu olmak, her türlü şehevi çirkinlikleri terk etmektir, Yusuf gibi olmaktır(12/33). Güzel ahlakı kirletmemek, çirkinliklerden hicret etmektir.

6-      Allah’ın kulu olmak, hayatı onun boyası ile boyamaktır. Tövbe edenler, abidler, hamidler, salihler, iyiliği emredip kötülükten alı koyanlardır. (9/112)

Sevgili kardeşler! İman bir kavgaya başlangıçtır. Onun şahitliği tüm hayatı kapsar. Allah’ın benim kullarım dediği olgunluğa kavuşmak hayatımızın itikaf haline gelmesi ile gerçekleşir. Yoksa sadece namazında itikaf yapmak ve sadece onda Müslüman olmak yeterli değildir. Maalesef bugün Ramazan bu hale getirilmiş.

İtikafı hayata yaymak ve olgunlaşmak. Rabbim bize bu güzel sonucu nasip eylesin.(89/27-28) Hayatımızın her alanını Rabbimize boyun eğme alanı haline getirme bilincini bize nasip etsin. İtikafın bize öğrettiği bu güzel ahlakı son nefesimize kadar götürme bilinci versin.

Emrullah Ayan hocamızın hutbe metni aşağıdadır:

Hutbe: Hayat ve Ölüm İmtihan İçindir

“O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır. O, mutlak güç sahibidir, çok bağışlayandır.” (Mülk: 2)

Bir mübarek Ramazan ayını da geride bıraktık. Rabbimiz olan Allah, tutmuş olduğumuz oruçları ve yapmış olduğumuz bütün ibadetlerimizden razı olsun ve kabul etsin inşaAllah.

İnsan, sadece Allah’a ibadet ve kulluk yapmak üzere yaratılmış olup dünyada geçireceği süreyi doldurduktan sonra da ölümü tadacak ve sonunda Allah’a döndürülecektir.

Ölüm ve hayat insanlardan hangisinin daha güzel ameller yapacağını sınamak için yaratılmıştır. O halde hayat anlamsız bir varoluş olmadığı gibi, ölüm de sonu hiçlik olan bir yok oluş değildir.Ölüm, yeni bir hayatın başlangıcı, gerçek ve sonsuz ahiret hayatına uyanış anlamı taşımakta, geçici imtihan dünyasından, ebedî varlık alanına geçişte bir dönüm noktasını teşkil etmektedir. Peygamberimizin (S) ifadesiyle ölüm, aynı zamanda bir uyarıcıdır.

Rabbimiz, dünya hayatının kısa, geçici, az bir geçimlik olduğunu, bir oyun, eğlence, süs, bir öğünme, mal ve evlat çoğaltma yarışından ibaret olduğunu beyan eder. Rabbimiz, tüm bunların ölümle anlamını yitireceğini hatırlatarak bizi uyarmaktadır. Nasıl ki, yağan yağmurla biten ve büyüyüp gürleşerek yemyeşil görüntüsüyle çiftçinin çok hoşuna giden ekinler daha sonra sararıp, solup, çer çöp olup gidiyorsa, insanların peşine takıldıkları ve büyük bir hırsla çoğaltma yarışına girdikleri dünyanın süsleri de sonunda böyle yok olup gidecektir. Akılsızca bu yarışa kendini kaptırıp Allah’ı, ahreti, hesabı ve yaratılış gayesini unutup ihmal edenler, mutlaka ölüp Rablerine geri dönecekler ve tüm bu peşinden savruldukları şeyleri de, kendilerine hiçbir fayda vermemek üzere geride bırakacaklardır. Rabbimiz, “ahiret yurduna gelince, ahiret yurdunun asıl hayat olduğuna dikkat çektikten sonra rahmeti gereği, kullarının bu hakikati bilmelerini ve ona göre davranarak hüsranla karşılaşmamalarını istemektedir. Gerçek hayat olarak nitelediği ahirette, dünyadayken tutulan ve takip edilen, tabi olunan yolların iki karşılığının olacağına dikkat çekerek, merhametli kullarını uyarmaktadır. Dünyadayken tutulup takip edilen yolların ahiretteki karşılıklarından birisi “Allah’ın mağfiret ve rızası”, diğeri ise “Allah’ın şedit azabı”dır.

O halde dünyadayken tuttuğumuz, tabi olduğumuz ve takip ettiğimiz yollara dikkat etmeliyiz. Kur’an’ın ve Rasulullah’ın (S) rehberliğini yaptığı “Nur” ve “Sırat-ı Mustakıym” olarak nitelenen “Hidayet” yolunu takip edenler, hayatlarını bu istikamette değerlendirenler, ahirette Allah’ın mağfiret ve rızası ile muhatap olurlar. “Zulumat” olarak nitelenen batıl, karanlık, “Dalalet” yollarına tabi olanlar, kulluk, ahiret ve hesap bilincinin gereğini yerine getirmeyip dünyayı ve dünyanın süslerini belirleyici kılanlar, imtihanı kaybederek, ahirette Allah’ın şedit azabına muhatap olacaklardır. Bu sebeple, son pişmanlığın fayda vermediği bu son anda, “ah vah” edip, “keşke”lerle kahrolup sızlanmaktansa bizi sürekli takip eden ve her an yakalayabilecek olan ölüm gelip çatmadan hazırlık yapılmalı, kulluk ve itaat sadece Allah’a tahsis edilmelidir. Kulluk merkezli bir hayat düşüncesine sahip olunmalı, adalet ve tevhid yolunda salih ameller yapılarak, imtihan alanı olan dünya hayatı Allah’ın rızasını kazandıracak ölçülerde yaşanmalıdır.

Ölüm, ahiret ve hesap sanıldığı gibi çok uzakta olmayıp her gün ve her an hemen yanımızda bizi takip etmekte, herhangi bir vesileyle de bizi her an kuşatıvermeye hazır beklemektedir. O halde geç kalmadan, sürekli ve istikrarlı bir biçimde, yaratılış gayemize uygun, kulluk merkezli bir hayatı ikame etmeliyiz. “Yaratmanın da emretmenin de Allah’a ait olduğu” bilinciyle hayatımızı, hukukumuzu ve ahlakımızı düzenleyen Allah’ın hükümlerini esas almalıyız. “Namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm alemlerin Rabb’i Allah içindir” hükmünün şahidliğini teşkil edecek bir hayatı yaşamaya sadakat göstererek, “Sırat-ı Mustakıym”in tavizsiz, sebatkar ve ilkeli müdavimleri olmayı başarmalıyız. Dünya hayatının çok kısa, geçici bir imtihan alanı, asıl ve ebedî hayatın ahiret yurdu, hesabın ise kaçınılmaz olduğuna yakîn bir imana sahip olanların, bu dünyanın geçici nimet ve süsleri uğruna, sonsuz ve kalıcı ahireti feda etme yanılgısına düşmeleri mümkün değildir.

Dünyevîleşme; insanları kuşatıp önüne katan, değerlerini, ölçülerini öğüten, kimliğini, kişiliğini yok edip eriten, Rabbine kulluğu, yani yaratılış gayesini, ahireti, hesabı unutturan, yahut ikinci plana attırıp, ihmal ettiren bir beladır, bir musibettir. Bulaşıcı bir hastalık gibi kolayca sirayet edip yayılan, şeytanın insanları aldatmak maksadıyla en etkin ve en yaygın bir biçimde kullandığı bir saptırma aracıdır.Zenginleşme, iktidar olma, makam-mevki sahibi olma, kariyer yapma ve şöhret, şehvet uğruna, azgın bir ihtirasla, pek çok “Müslüman”, ilke, değer, ölçü ve kimliğini kolayca feda edebilmekte, bunları elde etmeyi birinci plana geçirip, belirleyici kılabilmektedir. Bu dünyevî hedeflere ulaşabilmek için kulluğun pek çok kısmı ihmal edilebilmekte, tabir-i caizse bu dünyevî hedeflere ulaşmayı engellemeyecek kadar Allah’a kulluk yapılmaktadır. Halbuki, mü’minin hayatında, iman ettiği değer, ilke, ölçü ve hükümler belirleyici olmalıdır. Sözü edilen dünyevî beklentiler, hedefler ise, Hududullah çerçevesinde kalarak, yani Kur’an’ın ve kulluğun belirleyiciliğinde ne kadar elde edilebilmesi mümkünse o kadarla yetinilmeli, aşırı gidilmemelidir.

Ölümün bizi yakaladığı o son anda, artık geri dönüşün, hali ıslah etmenin, tövbe etmenin imkansız hale geldiği dünyanın bitiş noktasında, hayatımız bir film şeridi gibi hızla gözümüzün önünden geçtiğinde, “elhamdülillah iyi ki yapmışım” diyebileceğimiz şeyleri yapmaya çalışmalıyız. “Keşke yapmasaydım” yahud “keşke yapsaydım” dedirtecek anlamsız ve sonuçsuz pişmanlıklar içine düşmekten ancak hayattayken yapacağımız doğru tercihlerle kaçınabiliriz. Bu sebeple; Allah’ın rızasını kazanmak niyetiyle, hayatımızı düzenlemek, bizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak üzere indirilmiş Kur’an’ı; anlamak, öğüt almak ve onunla ahlâklanmak için okumalı, Allah’ın vahiyle koyduğu ölçüler içinde kalarak ve Allah Rasulünün güzel örnekliğini rehber edinerek iman-amel bütünlüğü içinde hayatımızı anlamlı kılmalıyız. Allah’a, diğer insanlara, içinde yaşadığımız topluma, kendimize, eşya ve tabiata karşı sorumluluklarımızı, yeryüzünde halife kılınmanın, yüklendiğimiz emanetin ve Rabbimizle aramızdaki ahdin gereklerini geç kalmadan yerine getirmenin cehd ve gayreti içine girmeliyiz.

İLKAVDA RAMAZAN BAYRAMLAŞMASI 

      İlkav konferans salonunu sabahın erken saatlerinde dolduran Ankaralı Müslümanlar bayram namazını kıldıktan sonra bayramlaşma merasimi yaptılar.

Bayram namazından önce Şeyho Duman hoca Ramazan ayının müminler üzerindeki güzel etkisinin, Ramazan’dan sonra da devam etmesi gerektiğine ilişkin bir sohbet yaptı. Sohbette; Bayram kelimesi Arapçada ıyd olarak kullanılır. Bayramlar sevinç günleridir. Ama maalesef İslam coğrafyasının güneyinden kuzeyine doğusundan batısına her yanı kan ve gözyaşlarıyla zulüm altında inim inim inlemektedir. Müslümanların bu durumdan kurtuluşları rabbimizin gönderdiği Kur’an’a hep birlikte sarılmakla mümkün olacağını söyledi.

      Gazze’de direnen kardeşlerimizden bahsettikten sonra, şeytanın sağdan yaklaşması, Allah’a temiz olarak kavuşmaktan ve Müslümanların birlikteliğinden ve kardeşliğinden bahsetti.

      Ardından Gazze yetkililerince gönderilen Filistin için toplanan yardım makbuzunu içeren mektup cemaate Abdullah Başaran tarafından okundu.

      Bayram namazının kılınmasından sonra bayramlaşma merasimi yapıldı. Ardından artık geleneksel hale gelen çocuklara bayram hediyeleri verilerek, bayramlaşma sona erdi.

Bayram namazı hutbesi:    “ Mukaddesler ve Müslümanlar"

“Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp ayrılmayın…” Al-i İmran: 103Bir mübarek Ramazan ayını da geride bıraktık. Salih amel olarak kazanımlarımız oldu. Zira Rabbimiz ahiret için azık biriktirmemizi istiyor. İnşallah biriktirmişizdir.
Buruk bayramlardan birini daha idrak etmiş bulunmaktayız. Neden buruk sorusu bile zaid bir sorudur. İslam dünyasının hal-i pür melali ortadadır.

      İslam coğrafyasında yaşayan halklar bugün ancak sosyolojik anlamda ümmet olarak nitelendirilse de, ıstılahi anlamıyla ümmet olma vasıflarını kaybederek cahiliye yığınları haline gelmiş, geleneksel ve modern cahiliyenin karanlıklarında izzet ve güçlerini yitirmiş bulunmaktadırlar. Bu halklar içindeki diriliş öbeklerinin çabaları da henüz bu karanlığı aydınlığa çevirme potansiyeline ulaşamamıştır.  Bu sebeple İslam coğrafyasındaki parçalanmış, tevhidi niteliğini kaybetmiş yığınlar Allah’ın yardımına müstehak, tevhidi bir toplum, Allah’a ve Rasulüne (S), vahye teslim olmuş bir ümmet haline gelememiştir. Bilmeliyiz ki, ümmetin onuru olan Kudüs ve Mescid-i Aksa’nın kurtuluşunun yolu ümmetin kurtuluşundan geçiyor. Kudüs’ün kurtuluşu, Ankara, Kahire, Riyad, Mekke, Şam, Bağdat ve diğerlerinin kurtuluşuyla bağlantılıdır.

      Kudüs ve Mescid-i Aksaancak vahyin egemenliğine geçtiğinde hakiki anlamıyla kurtulmuş olacaktır. O halde Kur’an’ı terk edilmiş bırakanların, Kur’an’ın belirlediği ilke ve kimliklerini kirletenlerin, imanlarına zulüm yani şirk giydirip ümmet bilinci yerine ulusalcı kirlenmeler yaşayanların bu kurtuluşu sağlamaları mümkün değildir. Bugün, halkı Müslüman olan ülkelerin başkentlerinin tamamına yakını vahye aykırı yönetimlerin hakimiyetinde, bu ülkeler toplumlarını tevhide aykırı, ümmet bilincini dışlayan cahili, ulusalcı, batıcı sistemlerle yönetiyorlar. İşte bütün bu cahili devletler, bugün İsrail terör devleti ve hamisi ABD ile şu veya bu biçimde işbirliği içindedirler.

Bu sebeple biz Müslümanlar, bir yandan, İslam düşmanlığı ortak paydasında toplanarak mazlum kardeşlerimize azgınca saldıran bu küresel korsanlara ve bölgemizdeki uzantılarına (İsrail terör devletine ve despot yönetimlere) karşı Filistin halkının yanında yer almalı, topyekun yardım ve destek seferberliği içinde olmalıyız. Diğer yandan da,Mescid-i Aksa ve Mescid-i Haram neden işgal altındaysa ümmetimizin de aynı sebeple bu zulüm ve zillete düçar olduğunun bilinciyle, bu hale yol açan asıl sebebi idrak etmeli ve bu hali ıslah için harekete geçmeliyiz.

Bu sebeple kendimize sormalıyız; birinci kıblemiz Mescid-i Aksa ve Kudüs neden 65 yılı aşkındır işgal altında? Aynı şekilde en önemli mescidimiz, sürekli kıblemiz Mescid-i Haram ve hicret diyarının Mescid-i Nebevisi neden yaklaşık bir asırdır Suudi çetesinin işgali altında ve neden bir türlü kurtulamıyorlar? Hemen ikinci bir soru daha soralım; ümmet neden yüzyıllardır bunca zulüm ve zilletin kuşatması altındadır? Bir başka soru daha; Mescid-i Aksa ve Mescid-i Haram Müslümanlar için neden mübarek ve değerlidir? Ümmet daha önce neden izzetli idi ve neden galip ve muzaffer idi.

      İşte bütün bu soruların cevabında hep Kur’an vardır, Hablullah’a topluca sarılıp sarılmamakla ilgili halimiz vardır. Çünkü Allah bu mescidleri mübarek kıldığını Kur’an’da beyan etmiştir de ondan, yani Kur’an’daki bu beyan sebebiyle Mescid-i Aksa ve Mescid-i Haram mukaddestir,değerlidir. Aynı şekilde ümmete izzet ve şeref, anlam ve değer kazandıran da aynı kitap Kur’an-ı Kerim’dir. O zaman apaçık bir şekilde ortaya çıkıyor ki, Mescid-i Aksa’nın ve Mescid-i Haram’ın işgal altında olmasının sebebi de, ümmetin zulüm ve zillet altında olmasının sebebi de aynıdır. Ümmet uzun tarihi süreçte, Kur’an’ı mehcur/terk edilmiş bırakarak, Rasulün ve ilk Kur’an neslinin güzel örnekliğinden, mücadele sünnetinden uzaklaşıp önce geleneksel cahiliyeyi üreterek, sonra da modern cahiliye ile uzlaşarak, Allah’ın yardımına müstehak olacak halini kaybetmiştir. Bu süreçte tevhidi niteliğini ve vahdetini kaybederek parçalanmış, birliğini, zindeliğini ve gücünü kaybederek sömürge olmaya, zulüm altına girmeye ve zillete sürüklenmeye müsait hale gelmiştir.

28.07.2014
 Hazırlayan: Emrullah AYAN

 İLKAV'IN Gazze'ye yapmış oldguğu yardımın ve İsrail Vahşetini Gösteren Video

İlmi ve Kültürel Araştırmalar Vakfı konferans salonunda Kurban bayramının ilk günü Bayram namazının ardından bayramlaşma yapıldı. Bayram Namazı öncesi Mehmet PAMAK bir sohbet gerçekleştirdi. Bayram Namazını Şeyho DUMAN kıldırdı.

Bütün varlıkların, iradesiz şekilde O’nun yasalarına aynen uymak suretiyle Allah’ı hamd ile tesbih ettikleri gibi, imtihan sebebiyle iman ve inkâr arasında serbest bırakılan insanların da, akıl ve iradelerini doğru kullanarak, tercihlerini doğru yaparak, özgür tercihleriyle Allah’ı hamd ile tesbih etmeleri emredilmiştir. Tıpkı, arşdaki ve evrendeki bütün varlıklar gibi, Allah’tan başka ilah tanımaksızın sadece O’na itaat ve ibadet edip, emirlerini harfiyen yerine getirme gayreti içine girmeleri istenmiştir. Hayatın bütün alanlarında sadece O’nun hükümlerini esas alarak, hayatı ibadet kılma çabasını ölene kadar terk etmemeleri ve böylece, evrendeki varlıklarla tam bir uyum ve ahenk içinde aynı istikamete yönelmeleri emredilmiştir. Allah’ı hakkıyla takdir edip, kitabını hakkıyla okuyup, takvayı hakkıyla kuşanıp, inandığımız değerler uğrunda cihadı hakkıyla gerçekleştirip, O’na tam bir teslimiyet ve itaatle O’nu hamd ile tesbih etmemiz gerekmektedir. İşte bu muhtevadaki hamd ile tesbih konusunda evrendeki bütün varlıklarla aynı tevhidi frekansta buluşarak, onların evrende oluşturmuş oldukları tevhidi ahenge uyum sağlamak, fıtrat, evren ve hayat arasındaki bu barış ve uzlaşma ile evrendeki muhteşem tevhid korosuna iştirak etmek, en temel ve en büyük kulluk sorumluluğumuz ve yaratılış gayemizdir.

İşte Hacc’ın şea’iri

Mehmet Pamak sözlerine şöyle devam etti:

Pamak'ın konuşmasının ardından Bayram namazına geçildi. Bayram namazını kıldıran Şeyho Duman Hoca irad ettiği bayram hutbesinde şunları söyledi: