10 / 07 / 2009
ان بطش ربك لشديد
Muhakkak ki Rabbinin yakalaması çok şiddetlidir.
Muhterem kardeşlerim
İnsan, rabbimizinde belirttiği üzere bu dünyaya yalnız bir olan rabbine kulluk için gönderilmiştir. Burada kısa bir müddet kalıp rızıklanacak; kendisine verilen rızıklarla imtihan edilecek ardından imtihan edildiği süreçte kendisi için seçtiği mekânına gidecektir. Bu dünya yalnız imtihan içindir. Bu dünya her şeyi sahiplenmek veya sahip olduğu ile kibirlenmek yeri değildir. Arz Allah’ındır. Yaşadığımız Arz’da Allah’ın bize lutfettiği nimetleri Allahın istediği şekilde kullanmalı ve bu nimetlerden dolayı Allah’a hamdetmeliyiz. Çünkü rabbimizin ebedi mekânda İman edip Salih amel işleyenlere vaad ettiği zemininden ırmaklar akan cennetler vardır. Çünkü orada huzur mutluluk ve ardından koşmadan insana sunulan sayısız nimetler vardır.
Çünkü orası ebedi dünya hayatı ise geçicidir.
Göklerin ve yerin mülkü yalnızca kendisine ait olan Allah’ın mülkünü sahiplenenler, Allah’ın mülkünde diledikleri gibi at koşturacağını sananlar, Allah’ın arzında Allah’ın kullarını yurtlarından edenler, Allah’ın arzında Allah’ın kullarına işkence edenler, insanları Allah’ın azabıyla değil kendi öfke ve gazaplarıyla korkutmaya çalışanlar, ardından bu yaptıklarından tevbe etmeyi akıllarından bile geçirmeyip inanmış erkeklere ve inanmış kadınlara işkence edenler, mazlum ve masum insanları katledenler şüphesiz ki ilahi azabı hak edenlerdir. Arşın sahibi haksızca katledilen kullarından gafil değildir. Zulmedenler yaptıklarının cezasını elbette çekeceklerdir.
Biz onlara rabbimizden gelecek olan acı azabı müjdeliyoruz. Çünkü Rabbimiz
فبشرهم بعذاب اليم
“Onlara acı azabı müjdele!”
Kardeşlerim!
Rabbim azap mesajını onun nimetlerinden istifade ettikleri halde tuğyan edenlere haddi aşanlara gönderiyor. Dün firavunlara, nemrutlara, Karunlara gönderilen mesaj; bugün Katil Siyonistlere, hilekâr ve dünya halklarına binlece oyun kuran emperyalistlere ve Doğu Türkistan’da masum insanları vahşice katleden Uygur kardeşlerimize uzun yıllardır işkencenin her çeşidini hiç sıkılmadan reva gören Çinli azgınlara Çinli tağutlara gönderiyor. Çinliler, İşgal ettikleri Doğu Türkistan’da Uygur kardeşlerimizi katlediyorlar. Kendi evlerinde onları evlerinden çıkamaz hale getiriyorlar. Yüzlerce masum insanın kanı akıyor, demir sopalar genç kızların çocukların kafalarda patlatıyor. Çağdaş dünya modern dünya her zamanki gibi yalnızca seyrediyor. Onlar oluk oluk akan masumların kanından bile kendileri için bir çıkar devşirip devşiremeyeceklerinin peşindeler. Onlar mazlumların kanından siyaset üretmenin derdindeler. Onlar, zulme karşı çıksalar bile hak adına değil yine kendi saltanatlarını daha da sağlama alma adına karşı çıkıyorlar.
Kardeşlerim!
Yeryüzünde hakkın şahitliğini yapacak hiçbir dünyalık menfaat için değil yalnız ve yalnız yeryüzünün hakimi adına sesini yükseltecek. Zalimlere yaptıkları bu işkencelerden bu zulumlerden Allah’ın haberi olduğunu hatırlatacak ve onlara Allah’ın azabını hatırlatacak mümin yüreklere ihtiyac vardır. Dünya müstekbirlerine karşı Allah’ın azabını müjdeleyen nebevi mücadelenin sesi yükseltilmelidir. Gelin bu-gün masum Uygurları katleden, onların kimini vatanlarından göçettiren kimine insanlık dışı işkenceleri reva gören zalim Çin elçiliğinin önüne gidelim ve Ankaralı Müslümanlar olarak bu yaşanan zulme yalnız Allah adına tepkimizi koyalım. Çin yönetimine ve bütün dünya müstekbirlerine karşı atamız ibrahim’in, Musa’nın sesini yükseltelim. Nübüvvetin son halkası nebi s.a.v mazlumun hakkı için bütün öfkesini kuşanarak Ebu Cehil’in kapısına dayandığı gibi bizde bütün öfkemizi kuşanarak Çin zalimlerin elçiliklerinin kapısına dayanalım ve oradan bütün dünya azgınlarına müstekbirlerine seslenelim. Allah adına Allah’ın arzında yaptıkları bu azgınlığın hesabını soralım. Onlara ,
ان بطش ربك لشديد
diyelim. Onlara Allah’ın yakalamasının çok şiddetli olduğunu, onların ummadıkları yerden şiddetli bir şekilde yakalanacaklarını ve perçemlerinden tutularak sürüklene sürüklene azaba atılacaklarını hatırlatalım.
Allah bizleri nebilere layık ümmet kılsın. Yüzümüzü ak etsin.
